Αν ρωτήσουμε 100 συμπολίτες μας για το ποια είναι η μεγαλύτερη εταιρεία στην Ελλάδα, η πιθανότερη απάντηση που θα παίρναμε είναι η ΔΕΗ. Και ίσως δεν θα είχαν άδικο. Αν κοιτάξει κανείς τους αριθμούς έτσι είναι. Ή μήπως όχι;
Πριν 36 περίπου χρόνια ιδρύθηκε μια άλλη εταιρεία της οποίας η διαδρομή μέχρι σήμερα την έχει καταστήσει αυτή τη μεγαλύτερη εταιρεία στην Ελλάδα.
Μια εταιρεία πρώτα πρώτα πρέπει να βρει το προϊόν το.. οποίο θα παράγει και θα εμπορεύεται. Η δική μας το αφού έκανε ενδελεχή έρευνα αγοράς το βρήκε. Διαπίστωσε ότι αν πουλούσε ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ οικονομικής ευημερίας και κοινωνικής καταξίωσης θα κατακτούσε μεγάλο μέρος της αγοράς.
Μετά έπρεπε να βρεθεί ένα εταιρικό σήμα το οποίο να συμβολίζει αυτές τις προσδοκίες, Τι καλύτερο από τον ΗΛΙΟ που ανατέλλει. Υπάρχει κάτι πιο όμορφο και πιο ελπιδοφόρο απ’ το ξεκίνημα μιας καινούργιας μέρας;
Ύστερα έπρεπε να βρεθεί και ένα σλόγκαν, ένα μότο με το οποίο θα ταυτίζεται ο πελάτης, θα είναι σύντομο και εύκολα αναγνωρίσιμο και θα παραπέμπει στις προσδοκίες. Το τμήμα μάρκετινγκ δεν άργησε πολύ και το βρήκε. ΑΛΛΑΓΗ.
Βέβαια, μια εταιρεία η οποία θέλει να πετύχει έχει ανάγκη από στιβαρή ηγεσία η οποία θα πρέπει να διοχετεύει το μήνυμα στον πελάτη και να του δίνει ΟΡΑΜΑ. Αυτό υπήρχε εξαρχής και ήταν το δυνατό χαρτί της συγκεκριμένης εταιρείας. Οι ιδιοκτήτες είχαν μεγάλη εμπειρία σε αυτό τον τομέα.
Μια εταιρεία όμως δεν έχει ανάγκη μόνο από εμπνευσμένη ηγεσία. Χρειάζεται και στελέχη και εργαζόμενους. Χρειάζεται τους ΦΡΟΥΡΟΥΣ της για να πετύχει. Τους καθημερινούς εργάτες που θα τρέχουν νυχθημερόν για τα συμφέροντα της εταιρείας και που θα τη νιώθουν δική τους, σπίτι τους. Το τμήμα ανθρώπινων πόρων έκανε καταπληκτική δουλειά. Σκέφτηκε μια καταπληκτική ιδέα. Θα προσλάβανε ως εργαζόμενους τους ίδιους τους πελάτες της έναντι μεγάλων και δια βίου αμοιβών. Έτσι θα εδραιωνόταν στην αγορά για πάντα, συντρίβοντας τον ανταγωνισμό. Ο διττός ρόλος εργαζόμενου-πελάτη με τις παχιές αμοιβές το εξασφάλιζε με σιγουριά αυτό.
Η εύρεση στελεχών δεν αποτέλεσε πρόβλημα. Οι σχολές της Γαλλίας και της Γερμανίας (όπως και κατά έναν παράδοξο τρόπο η οδοντιατρική σχολή Αθηνών) ήταν γεμάτες από φερέλπιδες Έλληνες νέους και νέες, πρόθυμους, καταρτισμένους και φιλόδοξους για να αναλάβουν τη διοίκηση των τμημάτων της εταιρείας. Είχαν το ελεύθερο από τη διοίκηση να κάνουν ότι θέλουν και να αμείβονται όσο θέλουν, αρκεί να εξασφάλιζαν στους μετόχους ένα μόνο πράγμα. Την ΕΞΟΥΣΙΑ και την ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ στη αγορά.
Η επιτυχία ήταν τεράστια και μαζική. Εκατομμύρια πελάτες αγκάλιασαν την καινούργια εταιρεία σε σύντομο χρονικό διάστημα και την έκαναν leader της αγοράς. Οι τζίροι αυξήθηκαν και ξεπέρασαν κάθε άλλη εταιρεία. Όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Οι μέτοχοι γιατί, βάσει του καταστατικού, πέτυχαν τη μακροχρόνια διατήρηση στην κορυφή της αγοράς, τα στελέχη γιατί ικανοποίησαν τις φιλοδοξίες τους και οι εργαζόμενοι -πελάτες γιατί έλυσαν τα προβλήματά τους και τα ψυχολογικά και τα οικονομικά. Μόνο αυτή η εταιρεία παρείχε τέτοια προνόμια.
Τους βοήθησε βέβαια το γεγονός ότι ο ανταγωνισμός είχε μείνει πίσω και σε επίπεδο ιδεών και σε επίπεδο οργάνωσης και σε επίπεδο τεχνολογίας.
Η χρηματοδότηση της εταιρείας δεν αντιμετώπισε ποτέ πρόβλημα. Το τεράστιο οικόπεδο Ελλάς πέραν της δικής του εσωτερική αξίας , είχε προικοδοτηθεί και από άλλες μεγάλες εταιρείες του εξωτερικού με ζεστό (δανεικό) χρήμα. Η ρευστότητα ήταν τεράστια.
Όμως μια εταιρεία πρέπει να παρακολουθεί τις τάσεις της αγοράς και πρέπει να αναπροσαρμόζει τις τακτικές της για να επιτυγχάνεται ο κεντρικός στρατηγικός στόχος που είναι να παραμείνει ο leader στην αγορά. Έτσι φτιάχτηκαν ΚΛΑΔΙΚΕΣ σχολές ανάδειξης στελεχών. Δημιουργήθηκαν ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΑ δίκτυα επιρροής. Ιδρύθηκαν ή εξαγοράστηκαν διαφημιστικές εταιρείες για να εξασφαλιστεί η συνεχής παρουσία του Brand Name της εταιρείας στη συνείδηση των πελατών. Έγιναν Joint Ventures με εταιρείες άλλων κλάδων (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές, συστήματα ασφαλείας, εμπορίας οπλικών συστημάτων, κλπ) για να εδραιωθεί η θέση της στην αγορά. Επενδύθηκαν πόροι στην έρευνα και στην τεχνολογία μέσα στα Πανεπιστήμια. Και τα κατάφεραν.
Μα πάνω απ’ όλα η εταιρεία αυτή κατάφερε να εμπεδώσει στη συνείδηση των πιστών πελατών-εργαζομένων της μια συγκεκριμένη ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ η οποία πέρασε στο υποσυνείδητο και οδηγεί πια μηχανιστικά τη συμπεριφορά τους. ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ για ανταμοιβές, ΦΟΒΟΣ για την απώλεια των προνομίων, ΜΙΣΟΣ για τον ανταγωνισμό.
Αλλά το οικόπεδο εκποιήθηκε, η προίκα φαγώθηκε, τα προνόμια αρχίζουν και λιγοστεύουν, η αγορά κλονίστηκε, οι διαφημιστικές έχουν πρόβλημα. Τα στελέχη αγωνιούν. Οι πελάτες-εργαζόμενοι αρχίζουν και χάνουν την πίστη τους. Παράλληλα, νέοι παίχτες εμφανίζονται στην αγορά.
Οι μέτοχοι έχουν πρόβλημα. Έφεραν ειδικούς από το εξωτερικό για να αναδιοργανωθεί η αγορά έτσι ώστε να επιβιώσει η εταιρεία. Συμμάχησαν με μικρότερες εταιρείες του χώρου. Επιστρατεύουν συγχρόνως παλιές και δοκιμασμένες τακτικές αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει.
Τι θα γίνει τώρα η μεγαλύτερη εταιρεία στην Ελλάδα;
Γιάννης Φαίλτωρ
No comments:
Post a Comment